Ποιμαντορική εγκύκλιος εορτής των Χριστουγέννων 2025 του Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας, Δαμασκηνού.
Ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Δαμασκηνός
Προς το χριστεπώνυμο πλήρωμα της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως:
Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί,
Παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα,
Ποια φωτοχυσία του κόσμου τούτου μπορεί να συγκριθεί με το υπερκόσμιο φως του αστέρα που φωτίζει την άγια αυτή νύχτα; Ποια μεγαλειώδης τελετή μπορεί να συγκριθεί με το προσκύνημα των ποιμένων; Με την άδολη και αθώα καρδιά τους; Ποια χαρά των ερευνητών και των επιστημόνων για μια ανακάλυψη μπορεί να συγκριθεί με τη χαρά των σοφών μάγων που φτάνουν απόψε μπροστά στην πηγή της αλήθειας; Ποιος ένδοξος ηγέτης του πλανήτη μας μπορεί να συγκριθεί σε μεγαλείο με το Θείο βρέφος, την αιτία και το νόημα των πάντων, που απόψε αναπαύεται σε ένα ταπεινό λίκνο, κάτω από το γεμάτο λατρεία βλέμμα της Παναγίας Μητέρας Του;
Ό,τι συμβαίνει αυτή τη νύχτα υπερβαίνει την ανθρώπινη λογική. Ό,τι συμβαίνει αυτή τη νύχτα αντιστρέφει τα δεδομένα αυτού του κόσμου. Η δύναμη των όπλων δίνει τη θέση της στη δύναμη της αγάπης. Οι επιφανείς, δήθεν ειρηνοποιοί του πλανήτη μας, αποσύρονται και αφήνουν τον δρόμο ανοιχτό στον νεογέννητο αρχηγό της ειρήνης. Εκείνοι που έμαθαν να πιστεύουν σε έναν θεό δυνάστη και τιμωρό, άτεγκτο κριτή και αυστηρό δικαστή των αμαρτωλών, απορούν πώς ο ίδιος ο Δημιουργός, ο προδομένος από το ίδιο Του το πλάσμα, καταδέχθηκε να γεννηθεί σε ένα ταπεινό σπήλαιο για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Εκείνοι που πίστεψαν σε Θεό παντοδύναμο αλλά μακρινό και ξένο με την οδύνη του σύγχρονου ανθρώπου, εκπλήσσονται, καθώς Τον βλέπουν να κατεβαίνει στη γη για να συναντήσει τον άνθρωπο, να επωμιστεί τις συνέπειες του προπατορικού του αμαρτήματος και να απαντήσει στην ανθρώπινη κτηνωδία με το πέλαγος των οικτιρμών και της θεϊκής Του συγγνώμης.
Δεν γεννήθηκε άνθρωπος στη γη που η ψυχή του να μην δίψασε για Θεό και να μην αισθάνθηκε τον ίδιο πόθο: να ξαναβρεί η ζωή τη χαρά, τη γαλήνη και ο άνθρωπος, επιτέλους, να αποτινάξει από την ψυχή του τον βαρύ φόβο του θανάτου. Τον φόβο που σκορπάει στη ζωή την ταραχή, τη ματαιότητα και την απελπισία. Τον φόβο που συγκλονίζει την ανθρώπινη ύπαρξη και τις ανθρώπινες κοινωνίες. Τον φόβο που δεν ξεχνιέται, όσο πλούτο και όση εξουσία κι αν συσσωρεύσει ο ταλαίπωρος άνθρωπος για να ξεχάσει την τραγωδία του.
Ήρθε ξανά ο καιρός της ειρήνης πάνω σε τούτη τη γη, μέσα στις ανθρώπινες κοινωνίες, μέσα στην κάθε ψυχή. Ο δρόμος προς το σπήλαιο της συμφιλιώσεως Θεού και ανθρώπων είναι πλέον ανοιχτός. Δεν είναι όμως ορατός από όλους. Κανείς δεν πρόκειται να φτάσει στο ολοφώτεινο σπήλαιο των Χριστουγέννων, εάν δεν αναγνωρίσει και δεν δοξολογήσει την απέραντη φιλανθρωπία του Θεού. Όμως, και αυτό δεν αρκεί. Κανείς δεν πρόκειται να φτάσει στην ολοφώτεινη σπηλιά αν δεν συντρίψει την πέτρινη καρδιά του και δεν της επιτρέψει να δει όλους τους ανθρώπους σαν φίλους και αδελφούς.
Μπορούν άραγε τέτοια συναισθήματα να χωρέσουν σε μια κοινωνία αδίστακτης αντιπαλότητας και αρπαγής; Μπορεί άραγε η αγάπη να βρει τον δρόμο της καρδιάς μας, διαπερνώντας το τείχος της μοχθηρίας και της εκδικήσεως που έχουμε ορθώσει γύρω της; Έχουμε το κουράγιο να αναγνωρίζουμε τις καταστροφικές επιλογές μας και να αλλάξουμε ζωή; Όλα δείχνουν πως οι ανθρώπινες δυνάμεις μας δεν επαρκούν. Όλα δείχνουν πως η κακία και το μίσος είναι παντοδύναμα.
Απόψε, όμως, η ελπίδα ξαναγεννιέται. Απόψε, ο Κύριος των Δυνάμεων, ο Κύριος της αγάπης, ο Κύριος της συγγνώμης, γκρεμίζει το προαιώνιο τείχος που ύψωσε η ανθρώπινη αποστασία και ανοίγει ξανά την αγκαλιά Του. Κι αν η αληθινή αγάπη ξεπερνάει τις δυνάμεις μας, έρχεται Εκείνος να κάνει τις καρδιές μας κομμάτι της δικής Του καρδιάς.
Ας μην αμφιβάλλουμε: οι σπόροι της συμφιλιώσεως που απόψε σπέρνονται ξανά στον ματωμένο πλανήτη μας θα καταφέρουν τελικά, με τη δική Του Χάρη, να γίνουν πανύψηλο δέντρο, που η σκιά του θα χαρίσει παρηγοριά και ελπίδα. Ο ύμνος των Αγγέλων μάς μεταφέρει ξανά τη μεγάλη πρόσκληση: να γίνουμε κήρυκες της αγάπης και της συγγνώμης Του σε κάθε σπίτι, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πόλη, στην πατρίδα μας ολόκληρη και στην οικουμένη.
Αυτό, αδελφοί μου, είναι η ευθύνη που αναλαμβάνουμε ως μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, που απόψε πανηγυρίζει: να αποτελέσουμε Απόστολους του δικού Του Ευαγγελίου και καθρέφτες της δικής Του φιλευσπλαχνίας.
«Χριστός γεννάται», η ελπίδα γεννάται, η χαρά γεννάται. Ας παραδώσουμε τις καρδιές μας στο φως του αστέρα και στη δοξολογία των αγγέλων. Ας παρακαλέσουμε Εκείνον, τον ανεξίκακο Δημιουργό και Ζωοδότη Χριστό, να ξαναγεννήσει την ύπαρξή μας όπως γεννιέται απόψε Εκείνος και να αξιωθούμε να Τον ακολουθήσουμε σε όλη τη διαδρομή Του, από τη Βηθλεέμ μέχρι την αιωνιότητα. Αμήν.
Ευφρόσυνα και ειρηνικά Χριστούγεννα.
Με όλη μου την πατρική αγάπη
Ο Μητροπολίτης σας
† Ο Αιτωλίας και Ακαρνανίας Δαμασκηνός
Μπορείτε να δείτε το μήνυμα του Σεβασμιωτάτου στον ακόλουθο σύνδεσμο:
Πηγή: Μητροπολίτης Δαμασκηνός: Ποιμαντορική εγκύκλιος εορτής των Χριστουγέννων 2025
