Η Παναγία, η Υπεραγία Θεοτόκος, η Μητέρα του Θεού και όλων των ανθρώπων, είναι το αιώνιο σύμβολο της αγάπης, της θυσίας και της παρηγοριάς.
Στη ζωή και στο θάνατό της, που δεν είναι άλλος από την κοίμησή της, ανακαλύπτουμε τον βαθύτερο πυρήνα της Χριστιανικής πίστης : Την αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο και την απάντηση του ανθρώπου στο θεϊκό κάλεσμα.
Η ζωή της Παναγίας είναι μια αλυσίδα γεγονότων γεμάτων ταπείνωση, αγάπη και υπακοή στο θέλημα του Θεού. Από τη στιγμή που γεννήθηκε από τους ευσεβείς γονείς της, τον Ιωακείμ και την Άννα, η Μαριάμ προοριζόταν για ένα ανώτερο έργο. Η γέννησή της ήταν καρπός προσευχής και νηστείας και από τριών ετών αφιερώθηκε στο θεό, υπηρετώντας στο Ναό του Σολομώντος.
Η ταπεινή κόρη της Ναζαρέτ έγινε εκλεκτή του Θεού, η οποία με ένα «ΝΑΙ» έφερε τη σωτηρία στον κόσμο. Ο Ευαγγελισμός ήταν το πρώτο βήμα της αποστολής της και η Μαριάμ, δέχτηκε το θείο σχέδιο με απόλυτη εμπιστοσύνη. Μέσα από τη σιωπή της, την υπακοή της και την προσευχή της, έγινε η «ΚΙΒΩΤΟΣ της νέας Διαθήκης».
Συγκλονιστικός είναι ο διάλογος μεταξύ του Αρχαγγέλου Γαβριήλ και της άσημης μέχρι τότε κόρης της Ναζαρέτ Μαριάμ, όπως είναι καταγεγραμμένος στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο κεφ. Α Στίχοι 24-38 «… και εισελθών ο Άγγελος προς αυτήν είπε, Χαίρε Κεχαριτωμένη ο ΚΥΡΙΟΣ μετά σου, ευλογημένη συ εν γυναιξίν… συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε αυτός ο διάλογος με την καταφατική απάντηση της Μαριάμ… ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτο μοι κατά το ρήμα σου, και απήλθεν απ ΄αυτής ο Άγγελος»
Πάνω σ΄ αυτή την ευλογημένη υπακοή θεμελιώθηκε η σωτηρία όλων των ανθρώπων.
Η ζωή της δεν ήταν εύκολη. Ήταν μια ζωή γεμάτη πόνους και θυσίες. Από τη γέννηση του Υιού της στην ταπεινή φάτνη της Βηθλεέμ, μέχρι την εξορία, στην Αίγυπτο, και τελικά τον πόνο του Σταυρού, η Υπεραγία Θεοτόκος στάθηκε με πίστη και αφοσίωση δίπλα στο ΧΡΙΣΤΟ. Έγινε μάρτυρας των διώξεων του, των χλευασμών του, των ταπεινώσεων του, του πόνου του Σταυρού, αλλά και της Ανάστασης του που έφερε τη σωτηρία σε όλο το ανθρώπινο γένος.
Η κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, η «μετάσταση» της από τη γήινη ζωή στην αιώνια ζωή και δόξα του Θεού, είναι ένα γεγονός γεμάτο ελπίδα και παρηγοριά για όλους τους Χριστιανούς. Όταν πλησίασε το τέλος της, η ΠΑΝΑΓΙΑ, γεμάτη από τη θεία χάρη και την αγάπη του Υιού της, κάλεσε τους αποστόλους, οι οποίοι με θαυμαστό τρόπο συγκεντρώθηκαν κοντά της στον κήπο της Γεσθημανή στα Ιεροσόλυμα, εκεί που με προσευχή, ειρήνη, μακαριότητα και ευλογία παρέδωσε το πνεύμα της στον ΚΥΡΙΟ της ζωής και του θανάτου.
Αλλά ακόμη και ο θάνατος της δεν μπορούσε να είναι οριστικός. Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ, η οποία είχε φέρει στη ζωή τον ΚΥΡΙΟ της ζωής μετέστη και μεταφέρθηκε στους ουρανούς. Η μετάστασή της είναι η απόδειξη ότι ο θάνατος δεν έχει εξουσία πάνω σε εκείνη που γέννησε την ίδια τη ζωή. Έγινε η πρώτη που πέρασε από τη φθαρτότητα στην αθανασία, ανοίγοντας το δρόμο για όλους μας.
Η Παναγία δεν είναι μόνο η Μητέρα του Σωτήρος Χριστού, αλλά και πνευματική Μητέρα όλων μας. Με άπειρη αγάπη και τρυφερότητα μας δέχεται όλους κάτω από την προστασία της. Είναι η Μητέρα που καταλαβαίνει τις δυσκολίες μας, τους πόνους μας και τις αδυναμίες μας. Όπως κάθε Μητέρα, μας αγαπά άνευ όρων και μεσιτεύει για εμάς ενώπιον του Θεού.
Πόσες φορές δεν στρεφόμαστε σε εκείνη, με δάκρυα στα μάτια ή χωρίς, ζητώντας τη βοήθεια της στις δύσκολες στιγμές της ζωής μας. Πόσες φορές δεν την επικαλούμαστε με τις φράσεις : ΠΑΝΑΓΙΑ μου βοήθησέ με! ΠΑΝΑΓΙΑ μου σώσε με! Και Εκείνη δεν μας διαψεύδει. Νοιώθουμε την παρουσία της, την παρηγοριά της και τη δύναμη της! Η Παναγία είναι το καταφύγιο και η ελπίδα μας, όταν όλα γύρω μας φαίνονται σκοτεινά και μαύρα, Εκείνη μας δείχνει το φως του Υιού της.
Για εμάς τους ορθοδόξους Χριστιανούς, η Παναγία είναι το θεμέλιο της πίστης μας, το παράδειγμα της ταπεινότητας και της υπακοής. Είναι η γέφυρα που μας ενώνει με το Θεό, ο οδηγός που μας δείχνει το δρόμο της Σωτηρίας. Με τη ζωή και τη κοίμησή της, μας υπενθυμίζει ότι η αγάπη του Θεού για το πλάσμα του, είναι πιο δυνατή από το θάνατο, ότι υπάρχει μια αιώνια ζωή που μας περιμένει όλους, αρκεί και εμείς να το θελήσουμε και να το προσπαθήσουμε.
Η Θεοτόκος είναι επίσης το σύμβολο της ανθρώπινης απάντησης στην κλήση του Θεού. Με την υπακοή της έγινε το μέσο, μέσω του οποίου ο Θεός ενσαρκώθηκε και έσωσε τον κόσμο. Και με τη ζωή της, μας έδειξε πως μπορούμε και εμείς να απαντήσουμε στην απέραντη ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ : Με πίστη, προσευχή, ταπείνωση και συνεχή αγωνιστική προσπάθεια εφαρμογής του Θείου Θελήματος.
Η Παναγία είναι η Πανάχραντος, η πάντων χαρά, η Πλατυτέρα των ουρανών με μια ανοιχτή θερμή αγκαλιά και μας περιμένει όλους!
Ας στραφούμε λοιπόν με εμπιστοσύνη και αγάπη στην Υπεραγία Θεοτόκο, ας της ζητήσουμε να μας προστατεύει, να μεσιτεύει για εμάς και να μας καθοδηγεί στο δρόμο της Σωτηρίας. Ας θυμόμαστε πάντοτε ότι Εκείνη δεν μας αφήνει ποτέ μόνους, είναι πάντα δίπλα μας , με την άπειρη αγάπη της και τη Μητρική της φροντίδα, περιμένει διακριτικά το δικό μας κάλεσμα, γιατί δεν θέλει να παραβιάσει το αυτεξούσιο του καθενός μας, δηλαδή το θείο δώρο της Ελευθερίας μας.
Ως ελάχιστη ανταπόδοση η Αγία μας Εκκλησία, αλλά και ο Λαός μας τιμά, αναγνωρίζει, αγαπά και σέβεται σε υπερθετικό βαθμό την Υπεραγία Θεοτόκο και την εορτάζει πλειστάκις ετησίως όπως :
1) Στις 25 Μαρτίου, Ευαγγελισμός της Υπεραγίας Θεοτόκου, μαζί με την Παλιγγενεσία του γένους μας.
2) ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ, κινητή εορτή την Παρασκευή μετά το ΠΑΣΧΑ, την διακαινήσιμο εβδομάδα
3) 15 Αυγούστου, κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Πανηγυρίζει όλη η Ελλάδα και το χωριό μας, έχει αυτή την εξαιρετική ευλογία να συμμετέχει πανηγυρικά στο Πάσχα του καλοκαιριού, όπως σωστά το λέει ο θυμόσοφος Λαός.
4) 23 Αυγούστου, Απόδοσις Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου.
5) 8 Σεπτεμβρίου, Γενέσιον της Υπεραγίας Θεοτόκου.
6) 28 Οκτωβρίου, Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου, μαζί με το έπος του 1940.
7) 21 Νοεμβρίου, τα Εισόδια της Υπεραγίας Θεοτόκου.
8) 26 Δεκεμβρίου, Σύναξις της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Επιπλέον προς τιμήν της ψάλλονται οι Χαιρετισμοί την Αγία και μεγάλη Τεσσαρακοστή, οι παρακλήσεις το Δεκαπενταύγουστο. Η Τετάρτη κάθε εβδομάδος είναι αφιερωμένη στη μνήμη της. Πολλές άλλες τοπικές εορτές είναι αφιερωμένες στην Παναγία μας. Μεγάλα προσκυνήματα στην πατρίδα μας προς τιμήν της είναι :
Η ΠΑΝΑΓΙΑ της ΤΗΝΟΥ, η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ, η ΠΑΝΑΓΙΑ η ΠΡΟΥΣΙΩΤΙΣΣΑ και στα μέρη μας η ΠΑΝΑΓΙΑ της ΤΣΟΥΚΑΣ στο Ελληνικό Ιωαννίνων. Χιλιάδες είναι οι μεγαλοπρεπείς Ναοί και τα παρεκκλήσια που είναι αφιερωμένα στη μνήμη της, στην Πατρίδα μας και σε όλο τον Χριστιανικό κόσμο.
Το Άγιον Όρος είναι αποκλειστικά αφιερωμένο στη χάρη της, δώρο του Υιού της και είναι το επίγειο περιβόλι της.
Η Αγία μας Εκκλησία έχει καθιερώσει ως εορτή της Μητέρας Υπεραγίας θεοτόκου και όλων των Μητέρων του κόσμου να τιμάται στις 2 Φεβρουαρίου της Υπαπαντής του Σωτήρος ΧΡΙΣΤΟΥ, την οποία δυστυχώς αγνοούν οι περισσότεροι Χριστιανοί.
Ολοκληρώνω αυτό το ελάχιστο αφιέρωμα με τη θερμή προσευχή και παράκληση προς την των πάντων ΜΗΤΕΡΑ!
Υπεραγία Θεοτόκε, σκέπε ημάς υπό την σκέπην σου. Φώτισε το νού και τις ψυχές μας, παρηγόρησε τις καρδιές μας, δώσε μας δύναμη στις δυσκολίες μας, οδήγησε μας σε έργα αγαθά και ευάρεστα στο Θεό και στους ανθρώπους. Όταν δε ως αδύναμοι άνθρωποι δυσαρεστούμε το Θεό και τους ανθρώπους, φώτισέ μας να μετανοούμε ειλικρινά εξομολογούμενοι τις αμαρτίες μας και να διορθώνουμε την πορεία της ζωή μας.
Μεσίτευε για όλους εμάς στον Υιό σου και οδήγησέ μας στην αιώνια ζωή κοντά Του, ΓΕΝΟΙΤΟ!
Δημήτριος Φ. Ντάουλας
Πηγή: Ωδή στην Υπεραγία Θεοτόκο, την μητέρα της Αγάπης και της Ελπίδας
